برای رویایم که خیلی زود برگشت ...
تو باز می روی از من دوباره تا اینجا
دلم بدون تو عادت کند ٬ حوا اینجا
خدا خبر که چقدر دل من آب شود
که غصه خانه ی خود را کند بپا اینجا
همیشه منتظرم تا تو زود برگردی
چقدر زندگی سخت است بی شما اینجا
***
تو رفته ی و بجایت بروی بالشتم
دو تار گیسوی خود کرده ی رها اینجا
همیشه سهم من از عشق یادگاری هاست
که جات مانده ز تقدیر از قضا اینجا
۸ و ۱۰ جنوری ۲۰۱۰/ بشکیک
بدون تو چقدر روزگار زار و بد است
جهان بدون تو رویا جهنم ابد است
عشق نهایت خوشبختی است...
دلنشین و غمگین بود.
سلام! کجارفته ای که خبرت نیست . شعرت عالی است همیشه این چنین فراخ بال باشی!
دروغ را عجب راست بافته اید!